Latest News

CATECHISM CLASSES REGISTRATION 2025-2026

24 sierpnia 2025

Dwudziesta pierwsza niedziela zwykła

Iz 66,18-21

Hbr 12,5-7.11-13

Łk 13,22-30

ROZWIJAJ SIĘ JAKO UCZEŃ | MÓDL SIĘ, UCZ SIĘ, ZAANGAŻUJ SIĘ, SŁUŻ

ROZWIJAJ SIĘ: Czy kiedykolwiek czułeś, że Bóg cię karze? W ciągu naszego życia doświadczamy tego, co może wydawać się niekończącym się pasmem trudności. To stopniowe burzenie naszych wewnętrznych i zewnętrznych twierdz z czasem wystawia naszą wiarę na próbę i osłabia naszą determinację. Jeśli znajdujesz się w takiej sytuacji, przeczytaj jeszcze raz dzisiejszy fragment z Listu do Hebrajczyków: „Nie lekceważ karcenia Pana” – przypomina nam św. Paweł – „bo kogo Pan miłuje, tego karci”. Z ludzkiego punktu widzenia te „kary” mogą wydawać się bolesne (i słusznie). Jednak Paweł zachęca, by zmienić nasze myślenie, uświadamiając sobie, że tak jak dobry ojciec karci swoje dzieci dla ich dobra, tak nasz Ojciec niebieski czyni to dla nas. Paweł wyjaśnia dalej, że każde doświadczenie możemy uznać za wyraz miłującego „karcenia” – znak troski i pragnienia Pana, byśmy osiągnęli świętość.

Współczesne społeczeństwo uwielbia wizję Boga, który jest łagodny, zapraszający, czuły i delikatny. Oczywiście, nasz Pan w swojej dobroci i miłosierdziu może być opisany tymi przymiotami. Dzisiejsza Ewangelia przypomina nam jednak o równie ważnej cesze Pana: On jest najwyższym i ostatecznym Sędzią, a podczas sądu ostatecznego będziemy musieli zdać sprawę z naszego życia. Ostatecznie staniemy przed Panem, a On wszystko ustawi na właściwym miejscu. Czy będzie to chwalebne, pełne miłości i miłosierdzia? Tak. Bolesne i przenikliwe? Być może. Miłość naszego Pana nie zna granic , a swego miłosierdzia nie odmawia nikomu. To właśnie z tego miejsca doskonałej miłości i głębokiego miłosierdzia rodzi się sprawiedliwy sąd. Obyśmy żyli tak, byśmy byli godni przyjęcia, gdy spotkamy Go twarzą w twarz. 

ZASTANÓW SIĘ

Oprócz przyjmowania karcenia, które Pan nam zsyła, możemy podejmować dobrowolne praktyki, by wzmacniać nasze życie duchowe. Są one potrzebne, bo Jezus mówi, że wielu „nie zdoła” przejść przez wąską bramę, która prowadzi do życia. Drugie czytanie zachęca: „wzmocnijcie opadające ręce i omdlałe kolana”. Jakie praktyki duchowe pomagają ci wzrastać w świętości? Jakie obszary są słabe lub wymagają wzmocnienia?

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

 Drodzy Członkowie Róż Różańcowych Matki Bożej Królowej Polski

 Zapraszam do uczestnictwa w nabożeństwach wynagradzających Niepokalanemu Sercu Maryi w pierwsze soboty pięciu kolejnych miesięcy.

 Nasze pierwsze nabożeństwo odbędzie się:

Sobota o godz. 9:00 a następnie o godz. 10:00 Msza Święta.

W 1917 r. w Fatimie Matka Boża objawiła się trojgu dzieciom: Łucji, Franciszkowi i Hiacyncie; pokazała im swoje Niepokalane Serce otoczone cierniami, przebite i krwawiące z powodu ludzkich grzechów. Pokazała też dzieciom wizję piekła, do którego idą dusze grzeszników i powiedziała:

Aby je ratować, Bóg chce ustanowić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca. [… ] Tym, którzy je przyjmą, obiecuję zbawienie.

Obietnica

Matka Boża objawiła się Łucji ponownie 10 grudnia 1925 r. w Pontevedra i złożyła następującą obietnicę:

Ogłoś w moim imieniu, że obiecuję przybyć w chwili śmierci ze wszystkimi łaskami koniecznymi do zbawienia tym osobom, które w pierwsze soboty pięciu kolejnych miesięcy przystąpią do sakramentu spowiedzi, Komunii św., odmówią pięć dziesiątek różańca i dotrzymają mi towarzystwa przez 15 minut, rozważając 15 tajemnic różańcowych z intencją zadośćuczynienia mojemu Niepokalanemu Sercu.

Warunki nabożeństwa Pierwszych Sobót Miesiąca

1. Spowiedź św. –  w pierwszą sobotę miesiąca albo do 8 dni przed lub po pierwszej sobocie, pod warunkiem zachowania stanu łaski uświęcającej (bez grzechu ciężkiego);
2. Komunia św. – w pierwszą sobotę miesiąca albo, z uzasadnionego powodu i za zgodą kapłana, następnego dnia, w niedzielę;
3. Różaniec – pięć tajemnic różańca należy odmówić w sposób poprawny, rozważając każdą z nich;
4. Rozważanie – w ciągu 15. minut można rozważać wszystkie tajemnice lub dowolnie wybrane, jednak Matka Boża prosiła, byśmy w ciągu pięciu pierwszych sobót przynajmniej raz rozważyli każdą z nich. Ponieważ Matka Boża mówiła o tych, którzy „dotrzymują jej towarzystwa”, powinniśmy pamiętać o Jej uczestnictwie w każdej z tajemnic, które wybieramy do rozważania.

Warunki nabożeństwa należy wypełniać z intencją wynagrodzenia za bluźnierstwa i zniewagi popełniane przez ludzi przeciw Niepokalanemu Sercu Maryi.

Niepokalana do Łucji w Fatimie 13.06.1917:

„Nigdy cię nie opuszczę. Moje Niepokalane Serce będzie twoją ucieczką i drogą, która cię zaprowadzi do Boga.”

13.09.1939 Nabożeństwo Pierwszych Sobót Miesiąca uzyskało aprobatę kościelną.

Istota nabożeństwa

W praktyce nabożeństwa pięciu sobót należy przede wszystkim położyć nacisk na intencję wynagrodzenia za grzechy popełnione przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi, a nie na osobiste zabezpieczenie na godzinę śmierci. Jak w praktyce pierwszych piątków, tak i pierwszych sobót nie można poprzestać tylko na dosłownym potraktowaniu obietnicy, na zasadzie „odprawię pięć sobót i mam zapewnione zbawienie wieczne”. Do końca życia będziemy musieli stawiać czoła pokusom i słabościom, które spychają nas z właściwej drogi, ale nabożeństwo to stanowi wielką pomoc w osiągnięciu wiecznej szczęśliwości. Aby je dobrze wypełnić i odnieść stałą korzyść duchową, trzeba, aby tym praktykom towarzyszyło szczere pragnienie codziennego życia w łasce uświęcającej pod opieką Matki Najświętszej. Jeśli na pierwszym miejscu postawimy delikatną miłość dziecka, które pragnie ukoić ból w sercu ukochanego Ojca i Matki, ból zadany obojętnością i wzgardą tych, którzy nie kochają — bądźmy pewni, że nie zabraknie nam pomocy, łaski i obecności Matki Najświętszej w godzinie naszej śmierci.

Dlaczego pięć sobót?

Pan Jezus wyjaśnił Łucji podczas czuwania w nocy z 29 na 30 maja 1930 roku:

„Moja córko, powód jest bardzo prosty: jest pięć rodzajów zniewag i bluźnierstw przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi:

1. Bluźnierstwa przeciwko Niepokalanemu Poczęciu.
2. Bluźnierstwa przeciw Dziewictwu Matki Bożej.
3. Bluźnierstwa przeciw Jej Boskiemu Macierzyństwu, przy równoczesnym sprzeciwie uznania Jej za Matkę rodzaju ludzkiego.
4. Czyny tych, którzy usiłują publicznie wpoić w serca dzieci obojętność, pogardę, a nawet nienawiść do tej Matki Niepokalanej.
5. Czyny tych, którzy profanują wizerunki Najświętszej Maryi Panny.”