Polska Parafia Matki Bożej Królowej Polski po południowej stronie rzeki "North Saskatchewan" w Edmonton ma już 20 lat. Ta wyjątkowa okoliczność została uczczona Mszą św. i uroczystym bankietem, który odbył się 23 października 2010 roku.
Polska parafia Różańca Świętego w północnej części Edmontonu spełniała potrzeby wiernych, ale po wielkiej fali emigracyjnej lat 80-tych zaistniała potrzeba powstania drugiej parafii na południu miasta. Polacy, którzy w latach 80-tych przybyli z Polski i osiedlili się w południowej części Edmontonu byli w większości ludzie młodzi, wykształceni, dla których zaspokojenie potrzeb religijnych było ważną sprawą.
Parafia zaczęła kształtować się w roku 1987 przy dużym zaangażowaniu proboszcza ś.p. ks. Teofila Szendzielarza, który to dzieło rozpoczął. Ks. Szendzielarz doskonale rozumiał potrzeby duchowe nowych emigrantów i potrzebę utworzenia nowej parafii. W końcowej fazie powstawania parafii bardzo pomocnym był ks. proboszcz Władysław Karciarz. Pierwsza Msza Święta na południu odbyła się wiosną 1987 roku w szkole J.H. Picard przy 99 St. Msze odbywały się tam w skromnych, nietypowych warunkach, nieregularnie, więc zaniechano prowadzenie ich jesienią tego samego roku. Po niedługiej przerwie regularne msze zostały wznowione w gościnnym kościele św. Michała przy 101 Avenue. Było to tymczasowe rozwiązanie, jako że lokalizacja kościoła nie była zbyt korzystna, a w dodatku zaczynało tam brakować miejsca dla wiernych.
Postanowiono poszukać budynku, który spełniałby wymagania nowej parafii, co okazało się nie tak łatwą sprawą. Na początku 1989 roku zainteresowanie wzbudził wystawiony na sprzedaż kościół, należący do "Southside Pentecostal Assembly" przy 99 Street i 83 Avenue. Po wstępnej inspekcji i ocenie przydatności budynku postanowiono dokonać zakupu świątyni za 780 000 dolarów. Kościół wymagał gruntownej renowacji wnętrza, szczególnie prezbiterium.
Pierwsza Msza Święta w nowo-zakupionym kościele została odprawiona 5 listopada 1989 roku, ale jeszcze przez kilka tygodni trzeba było dzielić świątynię z zielonoświątkowcami. Prowizoryczny ołtarz ustawiono na podium, które służyło chórowi poprzednich właścicieli. Na tylnej ścianie za ołtarzem wisiał obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Przystosowanie wnętrza budynku do potrzeb kościoła katolickiego pochłonęło sporo wysiłku i pieniędzy. Zaangażowanie i ofiarność parafian była godna podziwu. Po kilku miesiącach wyłoniło się nowe prezbiterium - jasno oświetlone, symbolizujące Drogę Zbawienia przez Krzyż.
W marcu 1990 roku arcybiskup Edmontonu Joseph MacNeil powierzył funkcję prowadzenia parafii księdzu Mieczysławowi Fidyce, OMI.
21 października 1990 odbyło się uroczyste poświęcenie kościoła przez arcybiskupa Josepha MacNeila. Wielu parafian podczas tej uroczystości nie ukrywało łez radości. Po kilku latach starań, wbrew narzekaniom malkontentów okazało się, że jednak można osiągnąć upragniony cel.
Arcybiskup Joseph MacNeil mianował w 1991 r. ks. Mieczysława Fidykę pierwszym proboszczem tej nowej parafii pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski. Nieco później w pracy w parafii ks. Fidyce zaczął pomagać, będący już na emeryturze ksiądz Jan Sajewicz, OMI. Pracował w parafii aż do śmierci w roku 1994.
Po konsekracji kościoła, parafia zaczęła się dynamicznie rozwijać. Powstały nowe organizacje jak: Towarzystwo Żywego Różańca, Ruch Rodzin Nazaretanskich i nieco później Koło Przyjaciół Misji. Zaczęła się katechizacja młodzieży.
Wielu parafian włączyło się do pracy z młodzieżą. Jednym z nich był pan Romuald Bobkowski, utalentowany muzyk. Młodych parafian z utworzonego zespołu "Alleluja" z wielką pasją uczył grać na gitarze oraz śpiewać. Dziecięcy chór "Hosanna" prowadziła pani Stefania Śliwińska. Powstał również chór parafialny "Salve Regina" pod opieką pani Barbary Pruskiej. Państwo Surmaczowie swoim śpiewem przy akompaniamencie gitary ubogacali liturgie Mszy świętych.
Młodzież wzbogaciła życie duchowe parafii. Wielu młodych parafian brało udział w festiwalach piosenki i muzyki sakralnej. Jednym z nich był zespół "Magnifcat", który między innymi reprezentował parafię na festiwalu "Sacrosong" w Toronto.
Już na pierwszym Festiwalu Muzyki i Pieśni Sakralnej, dedykowanym Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II w rocznicę Jego wyboru na Papieża, który odbył się 14 października 1990 roku w kościele Matki Bożej Królowej Pokoju w Calgary, zespół "Magnificat" zdobył nagrodę publiczności. Nagrania piosenek sakralnych "Magnificatu" trafiły również na fale radiowe "Godziny Różańcowej Ojca Justyna" nadawanej z Buffalo w USA.
24 października 1993 w kościele odbył się wielki festiwal pieśni religijnej "Tobie, Maryjo, śpiewamy". Pod tym hasłem dwanaście chórów z różnych parafii w Edmonton czciło Matkę Bożą - Królową Różańca Św. Ks. Fidyka otwierając Festiwal wyraził radość, że śpiew - podwójną modlitwą - zgromadził tak wiele zespołów i słuchaczy.
Ksiądz proboszcz był zawsze tam gdzie swoją obecnością mógł młodzież inspirować i zachęcać do aktywnego udziału z życiu parafii. Osobowością i zdolnościami organizacyjnymi zjednał sobie wielu ludzi. Wśród nich również wielu nowych emigrantów. Kościół stał się miejscem gdzie ludzie mogli się wzajemnie poznać i nawiązywać trwałe przyjaźnie. Starsi emigranci pomagali nowym emigrantom w znalezieniu pracy, i w przystosowaniu się do nowych warunków życiowych. Parafię odwiedzało wielu dostojnych gości, nie tylko duchownych. Krzysztof Krawczyk w czasie pobytu w Edmonton w roku 1995 podczas Mszy Św. zaśpiewał pieśń religijną.
Wielu ludzi aktywnie włączało się do pracy społecznej oferując swe umiejętności i talenty. Jednym z nich był Bruno Stasiak, osoba z nowej emigracji, który wykonał rzeźbę Chrystusa na krzyżu, i w imieniu swej rodziny przekazał ten dar Parafii. Dar pana Stasiaka był wspaniałym prezentem gwiazdkowym na święta Bożego Narodzenia w 1990 r.
Artystycznie wykonana Droga Krzyżowa, znajdująca się na bocznych ścianach kościoła została ufundowana przez pana Roberta Bobra.
Mariann Sheptycki, życzliwa i pomocna z zamiłowaniem prowadziła Biuro Parafialne. Dla Mariann określone godziny urzędowania nie miały znaczenia, była tam zawsze kiedy zachodziła taka potrzeba. Pierwszym organistą był Jurek Cieślik, do którego później dołączyła się Agnieszka Szczepek. Jurek przez wiele lat pełni tę funkcję z największym oddaniem do dnia dzisiejszego.
Towarzystwo Żywego Różańca pod przewodnictwem pani Jadwigi Łukomskiej a obecnie pani Mili Batowskiej zaczęło odgrywać ważną rolę w działalności charytatywnej parafii, udzielając pomocy ludziom, których skrzywdził los. Towarzystwu należy się wdzięczność za wyposażenie i modernizację kuchni w dolnej części kościoła, jak również opiekę nad sprzętem liturgicznym.
Działalność Koła Przyjaciół Misji pod troskliwą opieką ś.p. Ireny Kosteckiej a obecnie pani Elżbiety Banach rozsławia imię tej parafii niemal na wszystkie kontynenty. Nieustannie wspiera misje nie tylko finansowo, ale również modlitwą.
W październiku 1996 roku odbyła się piękna uroczystość poświęcenia dzwonu, który został wykonany na specjalne zamówienie w Polsce.
Państwo Kazimiera i Bronisław Białowąs ofiarowali dla kościoła piękną kolekcję lalek w strojach ludowych ze wszystkich regionów Polski. Znajduje się ona w pięknie wykonanej gablotce w dolnej sali.
Do pracy w parafii przyłączyły się Siostry Imienia Jezus. Powstały również kolejne organizacje parafialne: Mali Rycerze Miłosiernego Serca Jezusowego, Żywy Różaniec Ojca Pio, Rycerze Kolumba, Klub Parafialny.
We wrześniu 1997 roku w parafii nastąpiły zmiany personalne. Ks. Fidyka podjął się nowej misji prowadzenia parafii w Bashaw w Albercie.
Po odejściu ks. Fidyki nowym proboszczem został ks. Sławomir Trzasko, który przyjechał do parafii po misjach w Paragwaju.
W tym czasie największym przedsięwzięciem w parafii była budowa rezydencji dla księży. Trzeba było zburzyć stary dom, który wcześniej zakupiono z myślą o nowej rezydencji a potem przystąpiono do budowy. Mając doświadczenie misyjne z dużym zrozumieniem popierał działalność Koła Przyjaciół Misji Św.
Ksiądz Trzasko całym sercem angażował się w posługę duszpasterską w parafii..
W grudniu 1998 parafianie przeżyli radosny moment, kiedy ks. Trzasko ogłosił, że wszystkie długi parafialne zostały spłacone. Z nim parafia witała nowe milenium Mszą Świętą i całonocną adoracją.
Wiosną 2002 roku, ks. Trzasko odszedł z parafii do pracy w Toronto i obowiązki proboszcza w parafii przejął ksiądz Janusz Jajeśniak.
Zasługą ks. Jajeśniaka było wprowadzanie polskich tradycji kościelnych. Jednym z przykładów była pierwsza procesja Bożego Ciała ulicami w sąsiedztwie kościoła. Nieustannie prowadził prace z młodzieżą. Z inicjatywy ks. Jajeśniaka z okazji 15-lecia parafii, w kościele odbyły się Misje Św, które prowadził misjonarz z Polski ksiądz Jarosław Wachowski, OMI, zakończone Mszą Św. odprawioną przez Arcybiskupa Edmontonu Thomasa Collinsa. Misje te były dużym wydarzeniem i głębokim przeżyciem religijnym dla całej wspólnoty parafialnej.
W połowie 2008 roku ks. Janusz Jajeśniak został przeniesiony do parafii p.w. Św. Jacka w Ottawie,
Od 1 sierpnia 2008 r. obowiązki proboszcza przejął Ks. Sławomir Obłąk OMI.
„Wartość Słowa Bożego w życiu współczesnego człowieka” to temat pierwszej homilii ks. Sławomira, którą wygłosił podczas Mszy św. Inauguracyjnej 3 sierpnia 2008 w kościele p.w. Matki Bożej Królowej Polski w Edmonton.
Nowy proboszcz z zamiłowaniem i entuzjazmem zaczął kontynuować prace z młodzieżą i przejął opiekę duchową nad scholą dziecięcą i zespołem młodzieżowym, które są radością i dumą parafii.
Dzięki ofiarnej pracy z młodzieżą Agaty Guzik i Cezarego Zmysłowskiego, w kościele odbywa się wiele pięknych koncertów. Pomoc i doskonała obsługa techniczna w zapewnieniu nagłośnienia, oświetlenia i innych efektów jest troską Piotra Guzika. Już do tradycji nalezą koncerty bożonarodzeniowe w okresie świąt Bożego Narodzenia. Koncerty pod hasłem: „Zaśpiewajmy kolędę Jezusowi dziś, Niech kolęduje z nami cala ziemia” cieszył się bardzo dużym powodzeniem.
W kościele odbywają się również Koncerty Pieśni Maryjno-Patriotycznych z okazji świąt majowych
W dniu 22 marca 2009 w kościele Matki Bożej Królowej Polski odbył się Wielki Koncert Charytatywny z udziałem młodzieży z Polskiej Szkoły Sobotniej im. Marii Chrzanowskiej i naszych polonijnych i gościnnych artystów. Wieczór muzyki i poezji dostarczył niesamowite przeżycia. Entuzjastyczna i licznie zgromadzona publiczność nagradzała wykonawców burzą oklasków, a po zakończeniu koncertu ludzie z widowni spieszyli, aby uściskać wykonawców, podać rękę i powiedzieć: było pięknie!!! Dziękujemy.
Opisując historię tej parafii nie powinno być przesady w stwierdzeniu, że parafia MBKP jest rozśpiewaną, co jest zasługą ludzi troszczących się o śpiew, którzy w ten sposób chcą chwalić Boga i robią to z całego serca.
A młodzież w dalszym ciągu wzbogaca życie duchowe, i z pewnością przyszłość tej parafii będzie należeć do młodych parafian, którzy w ciągu tych 20 lat otrzymali w parafii takie Sakramenty Św. jak Chrzest, Komunia Św., Bierzmowanie, Sakrament małżeństwa, jak też i do nowych parafian przybywających do naszego miasta.
20 lat Polskiej Parafii Matki Bożej Królowej Polski w Edmonton, to historia sukcesu nie tylko jej założycieli i parafian, lecz sukcesu całej edmontońskiej Polonii, tej starszej i nowej emigracji. W organizowaniu nowej parafii było zaangażowanych wiele osób, setki ludzi, w tym całe rodziny, których nie sposób wymienić.
Wszyscy włożyli znaczący wkład w miarę swoich możliwości, do których z okazji tego Wspaniałego Jubileuszu płyną słowa – dziękujemy i gratulujemy.
Zygmunt Cynar